VAKIF:
1. Mülkü olan belli ve kıymetli malının menfaatini bir şarta
bağlamadan müslüman veya zımmî (gayr-i müslim vatandaş) bütün veya belli
fakîrlere Allah rızası için terkeden kimse. (Bkz. Vakf)
Vakıfın müslüman, hür, akıllı ve baliğ yani ergenlik çağına
ulaşmış olması lazımdır. (İbn-i abidîn)
Şart-ı Vakıf (Vakıfın koyduğu şart), nass-ı şarî (din sahibinin
koyduğu kanun) gibidir. (İbn-i abidîn)
2. Bir işten haberi olan.
Meşveret olunan kimsenin vakıf olmadığı şeyi veya vakıf olduğunun
aksini söylemesi günahtır. Hata ile söylemesi günah olmaz. (M. Hadimî)
3. Arafat'ta vakfeye duran.